AngelMafeya
Jam dah pukul 4.30 petang.. Baru aku perasan, aku lom sarapan pun. Perot tak lapar. Tak rasa nak makan pun. Agaknye da kenyang minum air mata. Huhu.. Sampai sekarang air mata ni x henti-henti keluar. Uwaaa... bile nak habis???

Tak guna mengungkap sayang andai hati ini kau lukakan. Tak guna melimpah madu andai secalit hempedu kau berikan. Kejam kan? Masa ketawa, bersama. Masa menangis, aku sendiri. Masa nilah aku harapkan kawan-kawan datang membantu. Bagi kata-kata semangat dan bukan umpat keji yang menikam.

Aku tertarik nak buka semula inbox tepon aku. Tengok balek msg2 yg dia bg.. Banyak ungkapan 'sayang awak..' yang tertulis. Sayang ke kalau wat mcm ni? Sayang ke kalo sanggup biar air mata ni kuar tanpa henti? Sayang ke kalau biar aku sendiri?

Hingga saat terakhir, aku dah buktikan betapa aku sayagkan dia. Bukankah kalau kite sayangkan org yg kite sayang, kite sanggup buat apa saja termasuklah lepaskan dia pergi andai itu yang dia mahu.. Nah! Aku dah buktikan. Pergilah.. Aku tak halang. Dan aku tak harap dia pulang..

Aku tak pernah membenci dan takkan membenci pun sebab dia pernah bahagiakan aku walaupun hanya untuk sekelip mata..

1 Response
  1. katekan tidak pada cinta...hehehe
    aper r pasal si die ,smpai sanggup sekse diri...
    xbaik cam tue..
    hidup mesti happy..


Post a Comment